Deze week mocht ik samen met tien aandachtsvelders PGH van een verpleeghuis op Urk op de laatste trainingsdag Persoonsgericht Werken….ik ook? een serie van 18 bijeenkomsten afronden.
Aandachtsvelders. Als je in de zorg werkt dan ken je ze wel. Om extra kennis rondom een onderwerp in een zorgteam te borgen worden aandachtsvelden aangesteld. Tijdens mijn trainingen valt het mij elke keer weer op hoeveel aandachtvelden er zijn en hoeveel “aanvullende” taken sommige deelnemers hebben. En alsof het niet genoeg is doe ik daar als trainer dan nog een schepje bovenop: samen met de teamverantwoordelijke creëren we de rol van aandachtsvelder Persoonsgericht Handelen, inclusief een nieuwe afkorting, PGH. Wil je weten waarom? Lees hier dan verder.
Ruim een jaar zijn de aandachtsvelders PGH van het verpleeghuis op Urk en ik met elkaar heel druk geweest om elkaar en de collega’s uit het team bewust te maken van Persoonsgericht handelen. Een leerzame periode waarin we met een lach en een traan ons zelf en de collega’s beter hebben leren kennen met het doel om ons nog bewuster te zijn van ons handelen, ten gunste van de bewoners en elkaar.
Dit klinkt natuurlijk fantastisch maar de praktijk is weerbarstig. We kennen allemaal wel het euforische gevoel wat je hebt een paar dagen na een training en dat je veel bewuster aan het werk bent. We herkennen vast ook wel dat we al heel snel weer terugvallen op onze vaste gewoontes en veel van het geleerde zakt weg. De cruciale vraag die je je als trainer hoort te stellen is natuurlijk: hoe zorg ik ervoor dat het geleerde in praktijk wordt geborgd, dat mensen kunnen blijven doorleren en op iemand kunnen terugvallen. Hoe blijft het euforische gevoel als een vlammetje binnen het team branden?
Het antwoord hierop is inderdaad; de aandachtsvelder. Collega’s die als een Buddy gedurende de periode van trainen en vooral ook nadat de training is afgelopen het bewust werken vanuit een Persoon gerichte houding blijven voordoen en levend houden. Makkelijk? Nee, zeker niet. Realistisch? Zeker wel!
De training van deze week sloten we als volgt af met elkaar:
“Over de toekomst konden we duidelijk zijn: de zorgvraag verandert, wordt intensiever met meer diversiteit in ziektebeelden. Het up to date houden van jullie kennis, het blijven afstemmen met elkaar en constant alert zijn op het signaal wat een bewoner geeft wordt nog belangrijker. Focus op wat er binnen je bereik ligt, waar je goed in bent. Wat buiten jouw bereik ligt stem je (tijdig) af met je collega’s. Ook in de omgang met collega’s die niet mee willen in de verandering, probeer je te doen wat binnen jouw bereik ligt om deze persoon positief mee te nemen in de werkwijze. Lukt dit niet, bespreek het dan met jouw teamverantwoordelijke…blijf er niet mee zitten!”
Ik wens dan ook alle aandachtsvelders in alle aandachtsvelden in de zorg heel veel succes toe!